Λόφος του Φρουρίου – Ιστορική Αναδρομή
Ο γνωστός σήμερα ως Λόφος του Φρουρίου Λάρισας αποτέλεσε θέση συνεχούς κατοίκησης και διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο σε όλες τις εποχές αφού είναι το μοναδικό ύψωμα που διαθέτει η πόλη της Λάρισας. Εδώ βρισκόταν στην αρχαία περίοδο η Ακρόπολη, σημαντικοί ναοί, καθώς και το αρχαίο θέατρο, που σώζεται μέχρι σήμερα. Στην ίδια θέση βρισκόταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ακρόπολη και το θρησκευτικό κέντρο της βυζαντινής πόλης, που είχε περιορισθεί σε έκταση, σε σχέση με την αρχαία.
Στην σημερινή ονομασία της περιοχής ως Φρούριο συνέβαλε το μπεζεστένι που χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα τέλη του 19ου αι. ως οχυρό. Το μπεζεστένι πρόκειται για μεγάλη σκεπαστή αγορά που κτίστηκε από τους Οθωμανούς στα τέλη του 15ου αι., στο κεντρικότερο σημείο του λόφου. Αποτέλεσε, έκτοτε, και για τρεις περίπου αιώνες, το ζωτικότερο τμήμα της αγοράς της πόλης. Σήμερα σώζονται μόνον οι περιμετρικοί τοίχοι του κεντρικού οικοδομήματος, που στεγαζόταν με 6 θόλους, έφερε περιμετρικά καταστήματα και είχε τρεις εισόδους, από τις οποίες σήμερα μόνον η νότια είναι ανοιχτή. Στα νότια του μπεζεστενίου βρίσκεται η παλαιοχριστιανική βασιλική του Αγίου Αχίλλειου, του πρώτου μητροπολίτη της πόλης. Στα ανατολικά του μπεζεστενίου και της παλαιοχριστιανικής βασιλικής αποκαλύφθηκε παλαιοχριστιανικό λουτρό και μεσοβυζαντινός ναός.
Η περιοχή του λόφου του Φρουρίου αποτελούσε τον Τρανό Μαχαλά, τη μοναδική ελληνική συνοικία στην πρώιμη Τουρκοκρατία, ενώ το υπόλοιπο τμήμα της πόλης είχε ερημωθεί και ανασυνοικίσθηκε από τους Οθωμανούς. Στις νότιες πλαγιές του λόφου αναπτύχθηκε η αγορά (τσαρσί), σε άμεση σχέση με το μπεζεστένι, ενώ στον ίδιο χώρο αναφέρεται στις πηγές και το παζάρι, χωρίς να είναι βέβαιο αν γινόταν από παλιά με τη μορφή που έφθασε έως τις μέρες μας.

Το κέντρο διασκέδασης «Φρούριο»
Μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου δε παρατηρείται έντονη νυχτερινή ζωή στην πόλη της Λάρισας. Ένα από τα ελάχιστα κέντρα διασκέδασης της εποχής ήταν το κέντρο «Φρούριο» στο λόφο του Αγίου Αχιλλείου. Μέχρι το 1930 περίπου υπήρχαν δύο κέντρα το «Κάτω Φρούριο» και το «Πάνω Φρούριο». Το «Πάνω φρούριο» (σημερινό κέντρο Φρούριο) βρίσκεται πίσω από το Μπεζεστένι, ανήκε στο Δημόσιο και το 1969, ύστερα από ενέργειες του τότε δημάρχου Δημ. Χατζηγιάννη παραχωρήθηκε στο Δήμο, πλην του μπεζεστενίου το οποίο παρέμεινε στην Αρχαιολογική υπηρεσία. Το Φρούριο ήταν ένα κέντρο με αρκετά μεγάλη αίθουσα, με αυλή καταπράσινη από δέντρα και λουλούδια με πανοραμική θέα και πολλοί Λαρισαίοι διασκέδαζαν με τα προσφερόμενα ποτά, γλυκά και με το βουβό κινηματογράφο ιδίως κατά τους θερινούς μήνες. Τη δεκαετία του ‘80 εγκαταλείπεται ενώ τη δεκαετία του ‘90 ανακαινίζεται ριζικά και φιλοξενεί πλέον τις κοινωνικές εκδηλώσεις των Λαρισαίων.

Το νέο «Φρούριο»
Το νέο «Φρούριο», το οποίο επαναλειτουργεί από τον Αύγουστο του 2017 σε ένα χώρο 3 στρεμμάτων, δημιουργήθηκε με όραμα να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό και ζωντανό πολυχώρο στο κέντρο της Λάρισας που θα ξεχωρίζει για την ποιότητα, τη φρεσκάδα και την αντισυμβατική του ματιά, ενώνοντας τον πολιτισμό και την τέχνη με την επαγγελματική πρωτοβουλία, την κοινωνική δραστηριότητα και την καθημερινή ζωή. Ακρογωνιαίος λίθος της φιλοσοφίας μας είναι ο αρμονικός συνδυασμός λειτουργικότητας και αισθητικής ώστε το Φρούριο να παραμείνει ένας διαχρονικός προορισμός υψηλών απαιτήσεων χωρίς να χάσει την ανθρώπινη διάσταση και τη «ζεστασιά» του.

Ως σύνολο, το Φρούριο δεν έχει ανταγωνισμό. Αποτελεί ένα χώρο πολλαπλών δράσεων και ένα σταυροδρόμι διαφορετικών διαδρομών, όπου οι συνεδριακές ημερίδες, οι κοινωνικές εκδηλώσεις, οι εταιρικές παρουσιάσεις και οι επιστημονικές διασκέψεις αντλούν έμπνευση από το δημόσιο χαρακτήρα του κήπου και τη γειτνίασή του με το Μπεζεστένι και το Αρχαίο Θέατρο της πόλης, ενώ με τη σειρά τους οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα καλλιτεχνικά δρώμενα αντλούν ενέργεια από την επαφή τους με την κοινωνία και τον κόσμο της αγοράς, της επιστήμης και των επιχειρήσεων.
Το «Φρούριο» αποτελεί μια σύγχρονη αστική συνήθεια των κατοίκων της Λάρισας και η ευρύτερη περιοχή ένα σύμβολο της ιστορίας, της πολιτιστικής κληρονομιάς και του σύγχρονου αστικού τοπιού της πόλης και η φιλοσοφία μας είναι η διατήρηση και ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του χώρου.